Miłość hormonu przeciwko anoreksji

Spisu treści:

Miłość hormonu przeciwko anoreksji
Miłość hormonu przeciwko anoreksji
Anonim

W ostatnich dziesięcioleciach neuronaukowcy dużo eksperymentowali z hormonem oksytocyną, który jest często określany jako hormon miłości lub hormon zaufania ze względu na jego fizjologiczną rolę. Podawany w postaci aerozolu do nosa zwiększa poczucie zaufania, zmniejsza lęk i nieufność, a także wydaje się być przydatny w leczeniu bólu przewlekłego. Naukowcy z Uniwersytetu w Seulu doszli do wniosku, że cząsteczka może również odgrywać ważną rolę w leczeniu jadłowstrętu psychicznego.

Typowe objawy jadłowstrętu psychicznego to nienormalnie niska masa ciała, brak miesiączki po okresie dojrzewania i zaburzenia obrazu ciała. Takie dziewczyny mogą uważać się za grube nawet przy czterdziestu kilogramach, ale niekoniecznie: zdarza się też, że wiedzą, jak są chude, ale przeceniają rolę masy ciała w swoim życiu. Na przykład myślą, że gdyby stracili pół kilograma, byliby szczęśliwi, albo że ludzie będą nimi gardzić, stracą przyjaciół i poniosą porażkę we wszystkim z powodu dodatkowego kilograma lub dwóch.

żaluzja 132902285
żaluzja 132902285

W dzieciństwie jest jeszcze gorzej

Anoreksja ma wiele fizycznych objawów, które są skutkami ubocznymi postu: niedobór potasu, który prowadzi do zaburzeń rytmu serca i zmęczenia; zaparcia, niedobór hormonów tarczycy i zwiększony wzrost włosów, przeziębienia, niskie ciśnienie krwi, wypadanie włosów.

Sytuacja jest jeszcze gorsza, jeśli anoreksja rozwija się w młodym wieku: w tym przypadku wzrost spowalnia, a następnie zatrzymuje się, a z powodu zaburzeń hormonów płciowych dojrzewanie płciowe jest opóźnione lub opóźnione. Objawy zwykle zaczynają się w wieku 14-18 lat, ale obecnie nie jest niczym niezwykłym, że ich początek rozpoczyna się w wieku 12-14 lat lub przed okresem dojrzewania, co kiedyś było rzadkie.

Wśród dorastających dziewcząt anoreksja jest trzecią najczęstszą chorobą przewlekłą: dotyka 1 procent dziewcząt, ale jest znacznie więcej przypadków, w których występuje tylko jeden lub inny objaw choroby. Nie należy lekceważyć niebezpieczeństwa anoreksji: śmiertelność w ciągu 10 lat wynosi 5-10 procent, a przy obecnych terapiach tylko połowa pacjentów, którzy przeżyli, całkowicie wyzdrowieje.

Mogę myśleć tylko o diecie

Wbrew powszechnemu przekonaniu większość pacjentów z anoreksją interesuje się jedzeniem, lubią gotować dla innych, a co więcej, znają zawartość kalorii i indeks glikemiczny wszystkiego. Często mają dużo do czynienia z tym, co jeść, kiedy, z czym, jak i dużo więcej myślą o jedzeniu, jedzeniu i oczywiście o utracie wagi i przybieraniu na wadze niż ludzie zdrowi. Może to również podkopać ich przyjaźnie, ponieważ zakres ich zainteresowań staje się węższy – chociaż nie jest to typowe dla wszystkich przypadków, anorektycy często stają się samotni.

Podczas choroby zmienia się również sposób, w jaki reagują na innych ludzi: częściej zauważają negatywne reakcje i koncentrują się na nich, czyli zdecydowanie zauważają, gdy ktoś patrzy na nich z obrzydzeniem lub gniewem. I zauważają przyjazne, wesołe podejście mniej niż przeciętne, łatwo prześlizgują się obok nich, więc ogólnie mogą błędnie czuć, że wszyscy ich nienawidzą lub odrzucają.

Shutterstock 158004926
Shutterstock 158004926

Oksytocyna zmieniła koncentrację uwagi

Naukowcy z południowokoreańskiego Uniwersytetu Inje doszli do wniosku, że podawana oksytocyna zmienia sposób myślenia dziewcząt z anoreksją: te, które otrzymały hormon, zaczęły mniej przejmować się wagą ciała i kalorycznością jedzenia. Na przykład, kiedy pokazano zdjęcia osób otyłych i tuczących pokarmów, pacjenci patrzyli na nie przez długi czas, ale po dawce oksytocyny przerzucali je wcześniej i zwracali na nie mniej uwagi.

Według ekspertów wynika to z faktu, że oksytocyna zmniejszyła siłę nieświadomych myśli skupiających się na jedzeniu i sylwetce. W innym eksperymencie ci sami badacze pokazali twarze wyrażające złość, wstręt lub radość anorektyczkom – ponieważ anorektycy są bardziej skłonni do skupiania się na negatywnych emocjach, twarze wyrażające wstręt lub złość mają na nich większy wpływ, podczas gdy oni zwracają mniejszą uwagę na szczęśliwe lub przyjacielskie twarze. Po dawce oksytocyny w aerozolu do nosa wszystko się zmieniło: pod wpływem hormonu pacjentki z anoreksją zwracały mniejszą uwagę na twarze wyrażające obrzydzenie i mniej unikały gniewnych twarzy.

Dlaczego oksytocyna?

Wcześniejsze badania wykazały już, że poziom oksytocyny u pacjentów z anoreksją jest patologicznie niski, co częściowo tłumaczy ich patologiczne funkcje społeczne, czyli fakt, że często mają one negatywne nastawienie do innych ludzi.

Oksytocyna odgrywa kilka ról w zdrowym funkcjonowaniu układu nerwowego, głównie związanych z miłością i zaufaniem. Wytwarzana w mózgu oksytocyna zmniejsza odczuwanie bólu, co jest bardzo korzystne np. podczas porodu (niestety oksytocyna podawana z zewnątrz, w celu nasilenia bólu, nie dociera do mózgu, więc tam ten efekt jest tracony).

Oksytocyna jest uwalniana podczas orgazmu i podczas karmienia piersią; uwalniana w tym czasie oksytocyna wzmacnia więź między dwoma członkami pary lub między matką a dzieckiem: wyższy poziom oksytocyny można zmierzyć w mózgach karmiących matek i zakochanych osób. Jeśli oksytocyna nie zostanie wstrzyknięta do krwioobiegu, ale w postaci sprayu do nosa bezpośrednio w pobliżu ośrodkowego układu nerwowego, te efekty na mózg również będą widoczne: według kilku badań, zwiększa to poczucie zaufania.

Czy mogę spróbować jutro?

Naukowcy ostrzegają, że ich eksperymenty są jeszcze na bardzo wczesnym etapie, nie należy wyciągać z nich zbyt daleko idących wniosków, tj. nie szukać w aptece w przyszłym tygodniu aerozolu z oksytocyną do nosa. Liczba uczestników badania była stosunkowo niewielka i należy je powtórzyć na większej grupie. Jednocześnie na podstawie dotychczasowych danych oksytocyna wydaje się być bezpiecznym lekiem, była stosowana w kilku badaniach do leczenia chorób związanych z przewlekłym bólem, takich jak migrena.

Zalecana: